XI - Hastanedeyim Şiiri - Bilal Yıldırım1

Ağladım gene Kırşehir hastanesinde.
Kendi güzel gönlü güzel o doktor şimdi bana baktı.

Allah yolunu açık etsin.
Gözünde yaşlar vardı.
Belki de yanlış gördüm.
Doktorlar ağlamazdı.
Söyledi adını bir çırpıda.
Beni senden tanıdı.

Bir eve bir hasta yeter dedim.
Kendimi ihmal ettim.
Şimdi de hastanede çare derdindeyim.

Bildiğim yazılar.
MR Ultrason şuradan git.
Sağa dön.
Önüne çıkar.
Tarifsiz öğrendim her yeri.

Korunduk kale gibi.
Salgında.
Sonra da deprem.
Şimdi de beni bitiriyor.
Seni alıp götüren.

Randevum 29 Mayısta.
Dilerim iyi çıkar.
Şifa veren O’dur.
Başka arızalar da var.

Yeni ayakkabı almıştım sana.
Giyemedin.
Açmadım; kutusunda.
Benim de var.

Gene kötü çıktı sonuçlar.
Çıkmasaydı vardı bir tasavvurum.
Attım çöpe hepsini.
Gülüm sen gidi dur, ben de geliyorum.

Birlikte gitsek iyiydi.
Acele ettin bekleseydin diyorum.

Söyleyeceğimin onda birini.
Diyemiyorum.
Göğsüm daraldı.
Duygularım coşkun.
Kim bana bakacak toplayacak sevapları.
İnşallah gerekmez.
Bilemiyorum.