O her sabah
Rüzgârı takıp uzun saçlarına
Narin kahkahalarla geçerdi sokakları
Gözlerinin değdiği yerlerde
Mavi ışıltılar alevlenirdi
Bak nasıl ağlıyor bahar
Yağmur
Yetimlerin aç karnı üstüme düşüyor
Çiçekler
Anaların göz yaşlarıyla sulanıyor
Tenhada çocuklar yaralı
Hepimiz biraz anne olsaydık
Mayınlara düşen düşlerimi kurtarırdık
Savaşın acıları üşüşünce toprağa
Kanatıp kanatıp analarımızı
canlar asmazdık
Dersim içinde kanar Mustafam
Çemberler atıplıp vurulunca Mustafam
Çantası düşmüş suya
Ah yanaydı yüreğim
Resimlerim var içinde kurtarın demiş
Hünkâr,
Kara aylarda vuruldukça
Aydın çoğaldık.
...Gözümüze yapışmış acı ile
Nasıl ağladık ise
Ayni gözlerle güldük yine
Martılar da gitmiyormuş oraya
Isırıp kanatlarını küsmüşler insanlara
Hüzünlü çırpınışlar kalmış onlardan geriye
Martısız a d a
Orada işte
yürek denizime
Kızla geçtiğiniz yollara
Mola verdiğiniz pınar başlarına
İsmini fısıldayıp adresimi bıraktım
Bekledim... Gelmedin...
Barı rüyama düşüver vurulmamışlığınla
O
Gümüş saçlı zamanlarda
Üşürdük
...Uslanmaz gecelerden kalma
Yaralarımızlaydık
Ve o uslanmaz gecelerin
Akşam çökmeden hazırlarım kendimi karanlık inincede göge beyaz gerdanından öte Resmini çizerim... Ve sen çizdigim resim Şafakta en güzel halini alırsın Biliyorum azsonra Dogacak gün alacak seni Ve ben [işte ozaman ben] Yeni bir resim için hazırlarım düşlerimi Güneşe o üzüm karası gözlerini çizerim Ay çıkıp parıldayıncayadek yaşarsın En baygın bakışında gün batımına dogru Çöreklenir kalbime kalbime... İşte öyle yanayana öyle öle öle Bir akşam bir sabah göğe çizerim resmini Hadi gel...gel.gel artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!