Xelef-i Möteber Şiiri - Bahram Asedi

Ey Nebi ey ki melaikden ucaltdin acebi
Ey terennüm eden ayat-i ilahini lebi
Ey eden xilketine şükr nebiler çelebi
(Ey vucudun eseri xilqet-i eşya sebebi
Nebi ol veqt ki bil-fel gerekmezdi Nebi)

Ey teheyyürde koyan sureti dokkuz feleki
Ey teesürde koyan sireti ins-o meleki
Ey peyemberler içinde görünen şems teki
(Seyyid-i Ebtehi-yi mekki-yi ümmi-yi zeki
Haşimi-yi medeni-yi küreşi-yi erebi)

Ene fi rütbeteke seyyidena la edri
Şeb-i miracda Cibrilden üstün kedri
Suret-i ehsen ile bürc-i imamet bedri
(Sibqet-i zat ile eyvan-i risalet sedri
Şeref-i esl ile fehrest-i rüsül müntexebi

Ya Nebi Xızr kalıb çölde senin möhtacın
Götürer görse Süleyman seni başdan tacın
Naqis etmişdi Xelil kebede sensiz hacın
(Ezm-i çerx etdi Mesiha ki bula meracın
Yetmedi menzil-i meqsude teriq-i telebi)

Came-i möcüze-yi Meryem-ü İsasen sen
Samiri ovcun açan bir yeni Musasen sen
Bütşikenlikde Xelile ulu hemtasen sen
(Xelef-i möteber-i Adem-ü Hevvasen sen
Ce-elellaho fedaen leke ümmi ve ebi)

Seyyidi indeke ehval-i zemiri melum
İz özekker be-kiyame fe-ekuno meğmum
Esedi üsyanının efvini eyle merqum
(Ya Nebi kılma Fuzulini kapından mehrum
Efv kıl var ise dergahde terk-i edebi.)