haydi bakalım..
ne güzel kıvırıyor
aynı sen..
kaşlarını gözlerini ve mimiklerini saymazsak..
biraz boyu kısa olsada seni gördüğüm o gece geldi aklıma..
kimin düğünüydü kim mutlu sona erdi çoktan unuttum
o gece sen beni farketmemiştin ki..
ben sana tutulmuştum herkezin sana baktığı gibi bakarken..
kalbim yerinden çıkacak gibiydi..
inanmassın ama.. inanma da..
herkez vücuduna ben gözlerine bakıyordum.. sen kalabalığa..
tıpkı şuanki dansöz ona baktığım gibi şuanki ben ama şuanki o sen değilsin..
sen dansözlüğü hayat felsefesi edinmişsin..
kaç kere kıvırırsan o kadar iyi..
kaç kere sallarsan o kadar makbul..
kaç kere heyecan verirsen o kadar iyisin bu alemde..
ilk buluşmamızı hatırlasana
herşeyin ilkini hatırla..
senin için olası şeyler... benim için dünyanın en güzel anları..
ama ben bilmiyordum özür dilerim
sen dansözsün şahıs malı olamazsın..
hep zirvede olmalısın..
hep ulaşılmazın yanında..
zirve senin tutkun başkalarının ihtirası olsada..
ama artık tükendik..
olmayan sevgilerini sahipsiz bir mezara bıraktım..
çünkü..
sen dansözsün..
bense oynamasını bile bilmiyorum..
çünkü..
sen hep oynarsın..
bense kimsenin hayatıyla oynayamam..
işte aramızdaki fark bu...
Kayıt Tarihi : 2.10.2007 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!