Deməm tufan olam, deməm yel olam,
Bəndləri dağıdan coşqun sel olam.
Simana yaraşan ipək tel olam,
Gilavar astaca daraya məni.
Mən öz ilhamımı eldən alırdım,
Baxıb göy səmaya fikrə dalırdım.
Bir zaman qızılı rəngə çalırdım,
Gör nece basıblar qaraya məni.
Sənə yalan deyən xarın sözündən,
Nə olar, qalmasın əlin üzündə.
Xan Çoban olandan elin gözündə,
Yaman bənzədirlər Saraya məni.
Sənin getdiyin gün dayanıb zaman,
Ruhun da ərköyün olubdur yaman.
Bir tərəf həsrətdir bir tərəf hicran,,
Görürsən, alıblar araya məni.
Üzüldüm zamanın qan yaddaşından,
Süzüldüm dünyanın məhək daşından.
Alıb da ağlımı sərdən başımdan,
Xatirən aparar haraya məni.
Kayıt Tarihi : 1.8.2020 19:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/01/xatiren-aparir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!