Mənim könlüm xatirələr ocağı,
Gah qırmızı, gah da yaşıl közərər.
Isitməyir uzaq küncü-bucağı,
Tüstüsü göz çıxardarsa nə zərər.
Təkcə özüm eşidirəm, duyuram
Qulağımda nakam eşqin harayı.
Qara rəngi bəyaz şehlə yuyuram,
Tellərimi xatirənlə darayım.
Açılmayır xatirələr qapısı,
Açarını kim götürüb, qoy desin.
Arzum budur günahkarı tapılsın,
Parolunu kim ötürüb, qoy desin.
29.04.2018.
Kayıt Tarihi : 4.5.2018 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!