Xacortta Annemi Gördüm

Hiçbir kıyamet kar altında üşüyenlerin
ayak izlerini silemez.
Dağların kanayan sancısını,
binlerce çığlığın enkazını taşıyamaz...

Hiç bir kurşun annenin
şehidlik deryasına kabuk bağlayamaz.
Bir gece daha meteor erkenden çarptı ocağımıza.
Ve Firari umutlar sura üfler gibi
Zelzele geçirmiş dünyalara yankılanır.
Son kıyamet alametiydi
başımıza bağlanan savaşımlar.
Birde bütün faturası annelere kesilmiş.

Kaçak sevdalara,
Firari gözlerle damlamak şehidler kervanına.
Bir anaya evlatlık gitmenin
en temiz mertebesini keşfettim bu gece...

Şimdi sahiplendim üşümenin çocuksu duruşuna...
Damdan düşer gibi yaralı ruhlar içinde
bir xacort taşıdım sevdalısı olduğum Kürdistanıma...
Ancak göz yaşları şahadet eder.
Yeniden var olmanın isyankâr tarihine...