X Yalnızlığı Şiiri - Rahim Şakacı

Uzaklarda bir sistesin…Görünmüyor bedenin.Ya sis çok karanlık ya da suretin buğulu.Ya ben çok benimleyim ya da senden öte boş suretteyim…Gaiplerden bir ses var kulaklarımda,senden öte seninle senden ayrı sen içinde…Ben sis,sen bulut.Sen rüzgar ben de önünde savrulan kuru bir yaprak.Sen karanlık olursun maviliklerde.Ben ateş olurum gözlerinde.Ben sürüklenirim nehir kıyısından,sen sendelersin güneşin önünden.Ve sen beklemezsin kaçarsın yağmurdan,bense sağnak sağnak beklerim nice kavuşmalar özleminden!

Seviyorum ne demekse bir kelebek için,benim için de anca o demek oldu sevmek…öylesi büyülü…Ve öylesi temiz…Bazen yüreğimde renk renk kanat çırpar aşk bana.En çok da mavi rengini gösterir aşk…Derinliklerde aratır kendini.Önce güzelliğinde büyületir sonra içine çekip derinliklerinde kaybeder.İşte oraya inmekle başlar aşk.Derinde,en kuytuda göz kırpar sana.Kendisini ne kadar çok gösterse,sen daha çok derine inersin.İkilem içinde kalırsın.Yukarı çıkıp nefes almak mı yoksa derine inip aşkla boğulmak mı? Bunu bile düşünürken aşağı inmektesindir zaten.Sen istemesen de aşk çeker seni…Ve ben denizin derinliklerine girenlerdenim.Eksilerek boğuluyor tamamlanarak da sana koşuyorum.

Belki de buydu aşk; gökten bir yıldız kayınca,diğer yıldızın onun nereye gittiğini merak edip peşinden kendisini de kaydırmasıydı uçurumlu boşluğa…

Bu başka bir Acı çekme…

Kırmızı ne demekse bir Gül için,benim için de aşk anca o demek oldu…Kıpkırmızı…Kan rengi aktı aşk içime cemre cemre…Yine de aşkıma benzeyen Güller kopardım sana,dikenine katlanarak…Biliyorum Gül dalında güzel,ama birilerinin senin güzelliğini kanıtlaması gerekiyordu. Bu görevi Gül üstlendi. Teninin kokusunun Gülden daha güzel koktuğunu,gözlerindeki o ahu bakışını sadece Gül’ün fark etmesi gerekiyordu kanıt için…Zaten değil mi ki; Güllerin seni görünce solduğu…

Bir bilinmez denklemin bilinmeyen sayısıyım artık…Birileri hep beni bulmaya çalışıyor.Oysa anlamaya çalışan kimsem yok.Tıpkı senin gibi uzaktan bir çizgi atıp geçiştirmelerde herkes.Oysa bir sorsalar neden bilinmez olduğumu? Sorsalar ya neden gizemi seçtiğimi? İşte o an anlatırım içimdeki seni...O an anlatırım içimdeki kanayan Gül’ü…Bilinmezlikten sıyrılıp çözülürüm aşka o an…Ama sen yine de bu bilinmezlikte X’i yalnız bırak.O zaman yüreğimdeki düğümü çözebilirsin.O an çözersin içimdeki seni,bilinmeyen beni…Çünkü hep kalabalık yalnızlıklarda dolaştım ben.X gibi kendimi hep eşitliğin öbür tarafına attım.Sonuç mu; hep eksi…

İşte sana eksilerek çoğalmanın adıydı bu… Senden kaçarken sana koşmanın ikilemiydi bu…Sıyrılıp kabuğundan göğe merhaba demeden,küsmekti hayata seni düşlemek…Gözünün içine bakıp,oradaki yansımasında beni görmekti hayat belki de…Ya da bendeki yansımasında senin gözlerini aramaktı…Acaba o gözlerinin ahuluğuna, Tümdengelimden mi ulaşsam, yoksa Tümevarımla yeniden baştan mı keşfetsem? Yoksa ütopik düşüncelere koyup masallara mı sarsam seni? Sonra da öpüp uyandırsam mı? Sense gece 12’yi geçmeden yanımdan kaçsan.İşte seni o perili masallara koymaktı hayat belki de …Yaşam…Aşk…Her şey kim bilir…

Belki de etrafı çözmekti seni anlamak.Bir kelebeğin kozadan çıkışını.Gül’ün neden sabaha kadar Bülbül’ü beklediğini.Yavrularının karnını doyurmak için,tipide yem aramaya çıkan anne kuşun,ardından bakakalmaktı seni anlamak...Acaba geride kalan yavrular en çok annelerinin gelmelerini mi isterler? Yoksa yem getirmesini mi? Ya anneleri geldiğinde yemek gelmezse? işte bunları da sorgulamaktı seni anlamak…

Şuan yağmur çiseliyor kirpiklerime…Anlamsızlığımın bamteline yağıyor o yağmur…Seni anlamak isterken bir başka bilinmezlik katıyor yağan yağmur içime…

İşte sensiz, çiseleyen yağmur; ama ıslatmayan…

İşte sensiz, esen rüzgar; ama tende hissettirmeyen…

İşte sensiz, gülümseyen güneş; ama bulutlar ardında kaybolmuş gibiyim…

İşte etrafımda her şey böylesi anlamsızca,buğulu bir şekilde akarken ve ben buna engel teşkil değilken,şimdi her şeyi anlamlandırıyorum.Sensiz uçuruma düşerken, hayatın anlamını düşürüyorum yaşamın iz düşümününe: Bir yokuş gibiydi gözlerin,hayatsa o yokuşlarda susamak...! …

-01 Ocak 2007- -KONYA-