Kendi ateşini su ile söndürerek tencereden peydahlandı bir peri yavaştan süzülerek
Bir varmış bir yokmuş. Ormanlardan birinde herkese iyilik yapmayı seven adı gibi bir peri yaşarmıs. Çok düşünceli bir peri kızıymış bu. Her akşam üstü geldiğinde orman gizli patikalarına doğru seri biçimde yönelir ve adımlarını sıklaştırırmış. Derinlerde bir yerde bir kulübede Xaran adında bir köpek ve Sarmayan adında bir kedi yaşarmış.Xaran ölümsüz bir köpekmiş. Nice badireden kurtulup hiç ölmemiş. Sarmayan da dokuz canlı bir kediymiş. O biraz daha ileri gitmiş. Doksan dokuz kere ölmemiş. Ama hala Ölümsüz Xaran’dan doksandokuzluk canıyla bir adım gerideymiş çünkü ne de olsa ölümlüymüş. Yine de bu doksan dokuzluk sıra dışı olay’a çok şaşıran meraklı Xaran dönüşüme uğramış ve dört bacaklı bir köpekten iki bacaklı bir kediye evrilmiş. Halbuki Sarmayan ile evlenmeyi planlıyorlarmış. Bunu anlayan Xaran ne yapacağını bilememiş.Peri kızı, Xaran ve Sarmayan, bunun üzerine çareler düşünmeye başlamış.
Üçü birlikte, tanıdıkları en bilge kişi olan Orman Pire’sini görmek üzere karar almışlar. Ancak Orman Pire’si onlara yardım edebilirmiş. Bu pire kendi boyunun yüz katı kadar bir mesafeye kadar zıplayabiliyormuş fakat bunun da ötesinde zıpladığının da iki katı bir mesafede bir tersinmeyle, toprak altına girip çukurlar açabiliyormuş. Bir köstebekten daha iyi bir kök takip edicisi imiş. Hem gece hem gündüz görüyormuş. Nitekim onlar yorgun argın yürüyerek Pirenin evine ulaştıklarında yine günlük-olağan uçuşlarından birinde imiş. Az sonra toprağı eşeleyerek süratle toprak altından toprak üstüne çıkmış. Xaran, Sarmayan ve Peri Kızı onun odun evinde beklerken sıkılmamak için çay içmişler.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Xaran'ın geçit noktasında oldugu şiiri şu an yazmaktayım sevgili guneyden. o karakter o geçitten geçerek bu şiire gelior aslında ve daha önceden yazdığım 'ötelenen geçmiş...' şiirlerimdeki zamana ulaşıyor. kendiliğinden gelişen bir sıralama oldu bu
teşekkürlerr
Bu hikayede bir karışıklık var ama çözemedim...
sarmal biçimde kişiliklerin dönüşümü var..
sanıyorum bir türlü kesişen bir nokta bulamadıkları için dönüp duruyorlar,zaman-boyut değişkenliğinde..
sevgiler akın..
ümran demircan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta