Xaran, odun ağacın eteklerine yürüyerek -burası ufuksuz bir çöl- boyut kapısının enerji
aktivasyonuna başladı. Güç birikmesi sağlamak amaçlı, alt katmanlarına zamanın;
lastikvari büktü ağacı, odunsu bitkinin yanında durmakta olan kontrol panelinden:
Özel bir ağaç, boyutlara hükmeden Parceel’in …
Sarkıtmak suretiyle kuyu kapısından, demin büktüğü elestiki soluyanı;
Gece iş yapıp oksijen salanı, nefes tüm zamanlara nefes sinyali gönderdi:
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Teşekkürler Akın, bilgilendim.
Aziz Nesin 'in dediği gibi bizim milletin tamamı şair:) Sakıncası var mı elbette yok.
Ama şu var ki; şiirde yaşanan tıkanıklığı ve kesinlikle kendimden yola çıkarak belirtmek isterim ki, bir yenilik, bir buluş mümkün gibi görünmüyor.
Eskilerin bir tekrarı gibi..
Ama şiirde siz gibi gençlerin, Mutlu Ayar, Hakan Ayyıldız, Ali Bozca, Tuğba Gürelli gibi şuan aklıma gelen isimler elbette daha bir çok isim var.
İşte sizlerden kendi adıma çok umutluyum, biliyorum ki geleceğin cosmos şiirlerini sizler yazacaksiniız..
Tebrik ve sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta