X’in mektubu Şiiri - Mert Can Yabaoğlu

yoruldum ve umarsızım
göğe baktığım kadar
bakamıyorum toprağa
insanlar mı kayıp gidiyor yanımdan
yoksa hayatım mı anlam veremiyorum
kaburgalarım arasındaki şey çıkacakmış gibi
bu kez mutluluktan değil
bu kez heyecandan asla değil
ölüyor muyum yaşıyor muyum öğrenemedim
nefes aldıkça zombileştim
zaman çok yavaş
zaman zaman çok hızlı
tarladan kopardığım domatesin tadı yok
rengide siyaha dönmüş
sigara ne zaman öldürür beni
sonu yok mu bu dumanın
ciğerlerim neden iflas etmez
aşk ne zaman düzeltir beni
gözlerimin altı daha ne kadar kararacak
yalnızlık elimi ne zaman bırakacak
sonu olmayan tükeniş bu
sanırım sona gelmek