X'E Mektup 3 Şiiri - Durmuş Ali Eker

X’im benim:
Yine bugün efkar sardı
Uzaklarım yıldızlardı
Etrafında yalçın dağlar
Sarp kayalar
Yöresinde keklik öten
Kekik kokan
Bir köy vardı
O zamanlar küçücüktüm
Islık çalmak, dağ türküsü öykümdü
Yanık yüzlü bağrı açık insanlar
Sırtlarında ot yığını, nasırlıydı elleri
O köy benim
Onlar benim köylümdü
Çeşmesinden sular içtim o köyün
Tarlasında ora biçtim o köyün
Neden şimdi
O köy değil o köyüm
Göç eylemiş
Emineler, Ayşeler
Nere gitmiş ak pürçekli nineler
X’im benim
Sen ne köyü bilirsin ne de köylüyü
Kapısını çalmadığın
Bir kez selam salmadığın
Sevgisinden anlamadığın
O insanları
Koleji sıralarında
Hikayene ahenk,
Paletine renk yaptın
Beklide romanlarda okuduğun
Bağlık, bahçelik
Güllük,gülistanlık sandığın
O köylerden birine
Gelin olmak bile istedin
O yerlerin:
Hikayesi çok güzeldir şipşirin
Çıplak ayak,
Kuru ekmek
Ayranı
Orak biçen yiğidimin bayramı
Senin sofran balla börek yoğrulu
Gardırobun giysilerle dopdolu
Yamalı şalvarım
Yırtık çarığım
Anlamazsın sen köylüyü feriğim
X ‘im benim
Bu mektubu bilmem okurken
Neler düşüneceksin
Belki bir iç çekişiyle
Belki bir dudak büküşüyle
Bu mektubum,
Ojeli parmaklarında
Yırtılacaksa
Ya da bir hatıra kalacaksa
Oyuncaklarının arasında
Bir gün olur ya
Bir sohbet sırasında
Üç yılın hatırasında
Anımsanacak
Bir gün bir an varsa
Düş gördüm demelisin
Böbürlenmelisin…
Bir çarpan yürek çaldın
Her dişiden uzak bir yürek
Kendi dünyana dönmelisin
Gülümseyerek
Sana ne dargınım ne de kırgın
Yıllarca içime birikmiş duyguların
Tümünü alıp gittin
Dünya ne boşlukta
Ne öküzün boynuzunda
İki kılsız bacakla
Bir kadın omzunda.