X - Depremdeyim Şiiri - Bilal Yıldırım1

Coşkun akan pınar gibi.
Namazda niyazdaydın.
Rabbim iyisin bilir, temizledin kiri pası.
Umut ederim şimdi köşklerdesin.

Sular bulanır, gider durulur denizde.
Sen beni yudun, arıttın.
Buluşuruz inşallah Rabbimin cennetinde.

Birlikte yollardaydık.
Mutlu umutlu.
Neler neler konuştuk.

Sensiz ilk gelişim.
Sağ koltuğum boş.
Levhada Adana bilmem kaç kilometre.
Ağaçlar meyveye durmuş.
Yemyeşil toprak.
Birazdan Pozantı’dayım.

Artık durmam hiçbir molada.
Yollarda seni aramaktayım.
Şehirler harap.
Deprem kaç yüzyılda bir.
Yıkık dökük gördüğümüz her yer.

Kanadım kolum kırık.
Hüzün kapladı içimi.
Feryat figandayım.
Allah rahmet etsin hepimize.
Sensizlik depremindeyim.