Kanun nedir diye sorsan bahçevana
Güneştir der sana
Güneştir benim efendim
Oldum bittim.
Celâllenir yatalak dede,
Koy uyukluyan başını, aşkım,
Benim güvenilmez kolumdaki insan:
Zaman ve ateşler yakıp kül eder
Kişisel güzelliği
Düşünceye dalmış çocuklardan ve mezar
Kanıtlar ömrünün kısalığını çocuğun:
Her asığın vardır kendine ait birtakım teorisi
Başkalığı konusunda acısı arasındaki
kendi aşkıyla olmanın, ve yalnız kalmanın:
Nasıl ve neden, rüya görüldüğü zaman değerli olan et ve kemik
duyguları gerçekten hareket geçiren, uyanıkken,
Geceler, demiryolu kemerleri, kötü gök,
Korkunç arkadaşları bunu bilmiyorlardı;
Ama bu çocuktaki söz cambazının yalanı
Pipo gibi fırlıyordu ağzından: soğuk,
bir şair yaratmıştı.
Kimine göre ufak bir çocuktur aşk,
Kimine göre bir kuş,
Kimi der, onun üstünde durur dünya,
Kimi der, kalp kuruş;
Ama komşuya sordum, nedense yüzüme
Mânalı mânalı baktı,
Tüm saatleri durdurun, telefonu kesin,
Köpeği havlatmayın arkasında sulu bir kemiğin,
Piyanoları susturun, ve çalarken boğuk sesli davullar
Tabutu çıkarın dışarı, gelsin yas tutanlar.
Uçaklara inleyerek daireler çizdirin göklerde
Bütün saatleri durdur, kes telefonu,
Köpeği yağlı kemikle havlatma,
Piyanoları sustur ve sesi boğuk bir davulla
Çıkar tabutu, bırak yas tutanlar gelsin.
Bırak inleyerek tepemizde dönsün uçaklar
Güldüyse de berrak yumuşak bir hava tekrar
İyi şeyler düşünen varlığının ülkesine,
Döndüyse de renkler... boradan sonra değiştin.
Hayır, unutmayacaksın
Bütün umutları birden silen karanlıkta
Düşeceksin diye kâhinlik eden fırtınayı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!