gece çekilene kadar bekledim
sabahın aydınlığına ay seslene kadar
kösele kokusu vardı bir çanakta çiriş
zamanı değildi ne aşkın ne sevmenin
astı o çocuk kendini kimsesizdi
gitti bir sonbahara
giderkende kimsesizdi
anaç bir karga beslenirken
dana dile dile mi geliyordu
ortasında tufanın
kış bahçelerine hasrettiler beyaz güller
apartmanların bakımlı bahçelerinde
ortama yabancıydılar
kolaydı karar vermek
ne vardı neyi bekliyordun
işte her şey
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 22.11.2023 11:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!