Wislina'nın Dramsevisi

'her gören göğsüme taksam seni der-kimi ateş gibi yaktın beni der-kimi billur bakışından söz eder......KİMBİLİR'
ahım gökyüzüne ulaşır, yağmurumsu bir hisleniş yağar
adım eylül hazan mevsiminin yağmur yüreklisi
.
bu mevsim kurak
hassas bir ruhun zedelenişine avcıyken tükenmişliğimin vicdanı esişi bitirdi
doğurganlığım can çekişiyor
dokun yüreğime bulut
..
birik içimde
senli zamanlarda yağar....damlarım belki
doğudan esen bir alizenin susmalarındayım
sus senli zamanlarımın en doğargan hali cankeşim
yeşerir can bulur....unutur ateşe verildiği
yandığı,yakıldığı anları
huyum can buldu suların kirlenmemiş mişlilerinde
küllerimden yeniden doğur........
ateşe atılan ateşim ve ak düşlerim beni çağıyor hesapsız özlemlere
taksitlerin sayısı artıyor gün uzuyor sen hala yoksun uzaktasın
hesap verilme defterinde artıyor eksilerim bendi
beni benden vuruyor yabansı istemlerin çoşkusu
artık gitmekalların kalınışında kalmalıyım senden öte sende
arzularıma dinamitler bağlamış en aşağıdaki azazil
beni sürekli yalınç kaçkınlara atıyorlar
ve ben orda hep akıntılara kapılıp kayıpsız ayıpların arşivi oluyorum