BİZ İNSANLAR GÖZÜNÜ DÖNDÜRDÜĞÜMÜZ TARİHİMİZİN İÇİNDE GÖZ GÖRE GÖRE KENDİMİZCE SAPLANDIK
OLMAK YADA OLMAMAK
Dilimizdeki acı sözlerimizi dilimize takı taktık
DİYORUM Kİ diyorum İnsanlık canlıların en üstün örneğidir nedir bu tek toz zerresi)
Aklımız öylesine savaştı ki bu dünyayla
BİN GECE bin hüzünle onu düşünüyoruz artık
ANCAK acınacak kendimizi aklımızdan çıkarmadık
Kendimize bir AŞ veya bir EŞ seçerken bile hüzünlü bir sevinç içindeydik yaş dolu gözlerimizi içi gülüyordu
Niyetlerimiz ve kaderimiz birbirine öyle terski birbiri ardına yıkılır giderler
İçinde yaşadığımız şavaşları gözyaşlarımızla söndürmeye çalıştık
Dilimizdeki acı sözlerimiz dilimizin taklarıdır artık
İyi veya kötü diye bir şey yoktur düşünceler vardır her şeyi yaparlar ve sonuçlarını bilemeyiz KADERİMİZ deriz
DÜŞÜNCELERİMİZ bizimdir ama sonuçlarına katlanmalıyız
Kayıt Tarihi : 29.10.2017 20:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!