Whatsapp'a Şiir Şiiri - Özgür Sayık

Mutluyduk seninle tanıştığımızdan beri
Aramızdan su sızmıyordu yaban ele
Güvenmiştik sana en mahrem halimizle
Almıştık en özel hayatımıza güvenimizle

Senle ne aşklar yaşadık, ne sözler paylaştık
Kimini ağlattık, kimini güldürdük
Kaç musalladan tabut taşıdık görüntülü
Kaç gelin kızın düğününe katıldık

Dağlar, kırlar, ovalar, derya, denizler gördük
Karadenizin en yükset yayla tepesini
Ağrı dağının zirvesine ulaşanların sesini
Konya'nın uçsuz bucaksız ovasını

Afrin'de mehmetçiğe tebessüm olduk
Afrikada kurban kestik bebeleri doyurduk
Karabağ'da burca sanki birlikte bayrak diktik
Doğu Türkistan'ı az çok sende gördük

Uzak yakın akrabalara ulaştık
Yeni doğan bir bebeğin sevincine bulaştık
Çek, senet, sepet, banka hesaplarımızı paylaştık
Sana bu kadar güvenmişken
Bu güvensizliğin şimdi niye Whatsapp?

Biz seninle en başından sözleştik
İtimat ettik dijital imzayla kavleştik
Ekran görüntüleri buna yeterince şahittir
Ne yazık ki şimdi başka bir sevgiliye meylettik

Sana yıllarca sadıktık hiç ihmal etmedik
Her gün her saat açık seyrettik
Kiminden ölüm, kiminden doğum haberi seyrettik
Sana bu kadar bağımlıyken bağları koparmak niye

Whatsapp söyle şimdi biz neyleyek
Nereye gidek te, gittiğimize ne söyleyek
Gel sekiz Şubat'ı bekletme vazgez
Vazgeç te seninle güven tazeleyek

Yıllarımız senin içinde gizli, yollarımızda
Kime nereye varacaksan seninleydik
Kime nereye ulaşacak konumunlaydık
Uyma bibi bizden ayırmak isteyenlerin sözüne

Herkes kendine yeni bir sevgili bulmuş
Birbirlerine tanış, görüş olmuş
Maharetlerini yarıştırırken paylaşarak
Senden el ayak çeker olmuş

Gel etme eyleme bizi birbirimizden ayırma
Sonra zor olur sendeki kayıtlarımızı geri almak
Akla zor neredeyse on yıllık mahremiyet
Sana o kadar güvenmiştik ki ahirete dek...

Sırlarımızın katibi sendin sabah, öğle, akşam
Yalanlarımızın ve doğrularımızında şahidi sendin
İhanetlerimize ekran, sadakatimize ortaktın
Şimdi bizi bize bırakıp gitmekte niye?