cesareti yalnızlığıydı.
çok seveni vardı.
sevmenin gereği yoktu.
denenmeliydi herşey.
her mahlukat, her nesne
her hal ve hareket.
hayatın kendisi denemektir derdi,
her daim.
cesareti bencilliğiydi.
çok vereni vardı.
fedanın gereği yoktu.
yorulmadandı herşey.
her mahlukat, her nesne
her hal ve hareket.
hayatın kendisi istemektir derdi.
her daim.
denendiğini farkedememiş,
kaybetmeyi bilmemişti.
ama yağmur gelmekteydi.
belki arkası fırtına
belki de kardı.
belli olmazdı.
çünkü onun çok seveni vardı.
çünkü o, çok şanslıydı.
Kayıt Tarihi : 2.12.2009 19:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Demet Taşocak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/02/whatever-however.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!