Ondokuz yıl geride kalırken arkama bakınca
Yaşadıklarımdan öğrendim birşeyler zannımca
Pek çok insan tanıdım bir kısmı arkadaşım oldu
Fakat dostlarımı saysam devede karınca
Onlara sonsuz sadakatleri için minnettarım
I was hear a song yesterday night
It was describing to my line of life sight
"Every time ı close my eyes"
"Its like a dark paradise"
I can understand what she want to say
Gelirken önümüze tüm güzelliği ile kış
Yağmur sesi ve düşüncelerden bir akış
Yine kararsızlıkla başladım yok ki çıkış
Bunları anlayabilen alır büyük bir alkış
Bir soru vardır, cevabı kavga sebebidir
Herkesin vardır kendine göre birkaç dizesi
Kimi yazıp da atar çöpe, kiminin yapılır bestesi
Bazısı kirli birer kelime artığı, bazısı kalbin sesi
Bakanlar yüzünü buruşturur yahut kesilir nefesi
Bence dizelerimi okuyan çoğu yüz buruşturur Kafiyelerim onları eğlendirmez, ama beni korur
Onun üstüne binlerce roman yazıldı
Şarkılar söylendi nice besteler çalındı
Hissedebilen kendince aşkı tanımladı
Ama ortaya çıkan gölgesi bile olmadı
Bu hissi sadece masallarda sanırdım
Bazı insanlar çok fazla sever
Geçen yıllara suçunu atmayı
Hep kayıp zamanı şikayet eder
Hiç düşünmeden kullanmayı
Hiçbir şey değil erken veya geç
Bilmem nasıl başlasam, yazmak mıdır ruhumun ilacı?
Kiminle konuştuysam hissettiği tek duygu acı acı acı
Acıyı bildiğinizi sanıyorsunuz demek ne güzel
Bence o acıyı yapın siz öpüp başınızın tacı
Evet ben acı çektim diyemem ama çekeni gösteririm
Zemin girişten içeri doğru girdim yavaşça
Mermer merdivenleri tırmanıp dayandım kapıya
Derler ki ölüm anında tüm sesler susar,
İnsan sadece kalp atışlarını duyar.
Elimde değil ben de istemem bu görevi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!