Ez direvim ji wan kesên ku dinyayê xera dikin, yên ku min diêşînin, yên ku bi dengekî bilind diqîrin, direvim vî wêneyî.
Ez gav bi gav di nav taybetiya te ya ku li ser rûyê erdê wekhev tune ye derbas bûm Û Dema ku Li ezman sterk sor biba mine bisekinîya denge te hêz bika
Gava ku tu dikeni, Mîlyon masûlkeyên rûyê te, milîmetre bi milîmetre dikevin mejiyê min, û ez her masûlkekê di hişê xwe de dihêlim mîna ku ew ê di jiyana axretê de pirsan ji min bikin.
Ez hezar carî di çar pirtûk, deh ol û sed çeman re derbas bibim jî, ez nikarim xwedayan îqna bikim ku bedewiya çavên te ji destê wan hatiye çêkirin.
Li ser taca çavên te baran dibarînim. Ez dixwazim ku ew her dem bi vî rengî û bedew bimîne.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta