Dört yanı deniz, ortalık ılık ılık bahar kokuyor;
Istanbul' da cennet oluyor...
Yazarları, ressamları, şairleri, pilotu, aydınları;
Istanbul' da halkın yoğu, varı...
Ortalık çığlık çığlığa, insanlar halka, halka oluyor;
Istanbul' da sancı çekiyor...
Martıları, kabadayıları, aşkları lodos kokuyor her tarafı;
Istanbul' da ağlamaklı solu, sağı...
Cıvıl, cıvıl insan kaynayan belalı şehir, nara atıyor;
Istanbul' da heryer çatırdıyor...
Martılar gökkuşağının cümbüşünde ahenksiz;
Istanbul' da soluksuz, renksiz;
Bacaların duman kusuyor, gökyüzü yanıyor;
Istanbul' da için için kanıyor...
Beton yığınları, geçici kazanç kapıları, tek yanlı çıkar ilişkisi;
Istanbul' da para sevgisi...
Ey Türk'ün gözbebeği! Ey Belalı Şehir! Ey güzellik abidesi! ;
Istanbul' da tutku kaidesi...
(Sayın Yaşar Kemal 'in romanlarından etkilendiğimi belirtmek isterim)
Zuhal TokgözKayıt Tarihi : 22.4.2006 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Istanbul, askimsin vaz gecemedigim...
TÜM YORUMLAR (5)