Ay ışığı bile wazgeçiremedi beni ölmekten,
Bu kararmış şehirde.
Ewet aşk ölümden daha güzeldi
Ama hayat bana aşkını hiç wermedi.
Oysaki bir öpüşle aklanacaktı kirlenmiş düşlerim,
Bitecekti gitmelerim we herşeyden wazgeçmelerim.
Defterimin arasındaki kurumaya terk ettiğim gülüme bakacaktım,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta