Walthamstow'a son tren
kaldırımları döven ıslaklığım
buna rağmen neden kendimle gurur duymalıyım
hayat sen nesin tırmaladığım günlerden gayrı
tırmalandığım dakikaların katkısı nedir
amaçsız yorgunluklarıma
bacaklarımdan sırtıma yürüyen
bardan iş yudumlasam son tren beklemez
evimden taşınsam
bedeli besbelli
çağdaş bir kölelikle ödenecek
de cazibesiyle özgürlük aldatmacası
yollarda biralamak otobüslerde öpüşmek
özgürlüğü herkese
ve ıslanmak için bilet de gerekmez
zamana çalım atmaya kalktığım doğru
hem de kendi sahasında
benim değildi göğün yüzü
yine de yüzüm tuttu ıslık çaldım
ama yenildim
ve şimdi çarem yok ulanmaktan başka
kanatları göğüne vuran yepyeni ufuklara
yine de yağmur gerçeğini dökünce
kalbini göğsünün üstünde tutan bir güzelin pervası
ki aklım gülümsemesine denk
ey sevgi ver elini
son tren kaçmadan önce
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!