Walt Disney Şiiri - Erdal Alga

Zincirleri takılmıştı zamanın ellerime, ayaklarıma,
Gem vurulmuştu dilime sahte güvencelerle,
Bir de plak koydular gramofona,
Anılarımdı avuntularım.
Sarılıp bir kadına yatmaktı anılar,
Üzerine düştükçe kendini şimdide unuttuğum.
Verdiler eğlencenin her türlüsünü,
Walt Disney’di dünya.
Bir çocuktum oyuncakları eline tutuşturulan,
Yaramazlıkları engellenen.
Farkında değildi kimsecikler oysa,
Dileklerimin ve ihtiyaçlarımın.
Konuşmazdı hiçbir oyuncak ayı benimle,
Ve de hiçbir barbi-bebek.
Ben konuştum hep onlar dinlediler.
Yoruldum konuşmaktan, yoruldum susturulmaktan
Eğlen dediler, hemen eğlendim
Memurun görev bilinciyle.
Hiç tanışmadım ben eğlenceyle aslında,
Sadece eyledim kendimi oyalanmalarla.
 
Doğarken ağladım, ölürken ağlattım.
Şekerlemelerdi aradakiler,
Uykuya varamayışlarda.