Asfaltın çehresindeki Eiffel tabanıdır
Yorgun uykumu bölen
Işık huzmelerinin sunduğu beyaz sis
Katili olur taze sabahın
Siren sesleri konuşlanır
Uzun sessizliğe
Çınar yüceliğinde bir sonbahar çarpar zihnime
Ölüm özümden gelir neşterleyerek sızımı
Akbabalar diriltir soyut soyumu
Belki yeniden yaşarım
Kayıt Tarihi : 11.1.2008 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!