Wâil Şiiri - Kemal Ersözlü

Wâil "hangi Suç'tan" öldü/rüldü…
Taşlayabileceğiniz bir "Dış Qatil" var mı Gönül Rahatlığında,
İlk Taş'ı atabilecek Temiz
Var mı aranız/
mızda.
Wâil
Ülkem'de bir Muhâcir Çocuk..
Bir Urgan, bir Dâwetiye Azrâil'e...
Azrâil Benim Boynum'a geçirdiği İlmeği,
Can çekişen benim.
Bir Muhacir Çocuk Ülkem'de..
Çocuk değil, Ben sürüldüm,
Ben sürdüm beni Ülkem'den.
Bir Çocuk.
Muhâcir.
Ülkem'de..
Can çekişen biz, Wicdânımız...
Şam'a Futuhât'a giden
Şâh'a kalkmış Gururumuz...
Çocuk bu Muhâcir,
Evi'nin bir Odası'ndan Mücâwir
/ Öte Oda'ya
geçen Muhâcir..
Yaşat ki Wâil'i
Yaşasın Dewlet
Yaşarsın Ateş, Hava,Toprak
Yaş alsın Muhâcir Çocuk
Cennetimiz'den Sürgün bir Çocuk
Wasat'ı kalmamış, kalmamış Racûl-i Selîm Ülkem'de
Wail Kocaman şimdi
Ben Çocuk.
İlmek ilmek bir Urgan
Dilim Dilim Dâwetiye
Çocuğum Boynu'nda bir Uryan Urgan
Uryân Ülkem, uyan
Ayla uyan

Qudüs'te bir Çocuk Çığlığı,
Çığlık Çığlığa bir Çocuk
"Ârun aley-kum."
Bosna'da bir Çoçuk Çığlığı
Bir Arya, bir Ana:
"Unâdi-kum"