Vusulatım Sılam Şiiri - Tolga Saygılı

Vuslatım..Sılam

Hergün eriyorum yabanellerinde

her an ölüyo bu yürek anlamsız anlamlarda yoğuruluyor

her daim gülen yüzümde

şimdi hüzün çiçekleri tohumlanıyor can veriyor

neyleyeyim de bu canı koparayım

bu hicrandan bu deli karanlıktan

bu kömür karası gecelerden

yetmezmi artık çekilen hasret

yetmezmi artık çilem bıktıran yanlıklık

daha kaç sene sürecek

damarlarımda kanım çekiliyor

isyanım boyumu aşmışken

karşımda duran aldatıcı geçici korkaklığından

ne koparacak ruhumdan vicdanım

almıyo sığmıyo onuruma özlemlerim tavana vurdu

tek özlediğim vuslat tek özlediğim sılamm

gerisine dokunma be hayat gerisine dokunma

yanacak bu beden yanacak bu can şimdi

gelmeyecekse beklenen

bırakın alsın bu canı azrail denilen melek

olsun yerlerin dibinde bir toprak nasılsa

dünya bir yok oluş masalı

sonu belli olan bir yaratılış

dönüp dolaşacağım yer aynı

yer gidiş yolu 1 kere var

dönüşü olmayan şimdi gelmeyecekse özlenen

bırakın bedenim olsun yitip giden

ben hayallerimle yaşıyorum ama

özlediğim bir tek vuslatım..sılam....

söz.Ayşe Tortuk