Geze toza giderken yolumu kesti ölüm.
Boş yere çok konuşan dilimi kesti ölüm.
Dedi: Bu can sende emanet.
Sakın etme ihanet.
Düşününlere ibret.
Ferahlatıcıdır ölüm.
Özlem duyma beşere.
Bütün yollar Râbb’ine.
Bilinmez hangi saniye.
Allah’la vuslattır ölüm.
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 10:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/01/vuslattir-olum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!