Geze toza giderken
Yolumu kesti ölüm.
Boş yere çok konuşan
Dilimi kesti ölüm.
Dedi: Bu can sende emanet.
Sakın etme ihanet.
Düşünenlere ibret.
Ferahlatıcıdır ölüm.
Özlem duyma beşere.
Bütün yollar Rabb’ına.
Bilinmez hangi saniye.
Allah’la vuslattır ölüm.
Kayıt Tarihi : 30.6.2019 20:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/30/vuslattir-olum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!