Vuslatsız Aşk (karlı Gece) Şiiri - Kadir ...

Seni düşünüyorum gene ciğerim seni.
gecenin ta üçünde
Kar’a bürünmüş,Cumhuriyetin Başkenti Ankara’da.
Ne güzel demiş,”Düşünüyorsam varım” diyen,#ReneDescartes.
Söylesene ciğerim,mecbur muyum atomu parçalamaya ?
Parçalandı da ne oldu,hangi derde çare bulundu,yaktılar isanlığı ?
Çırpınıyorsa insanlık hâlâ,bir mikronluk virüsün elinde
Maval okumasınlar bana.
Aşk acısına bile çare bulamamışlar daha.
Ben onlardan daha önemli bir işe imza atıyorum.
Buza kesmiş ayazında karlı gecenin,
Seni düşünüyorum ciğerim seni,
çaresizlik içinde.
Ağlıyor elimde ki kalemim.
Çare arıyor bu aşka,kar beyazı kağıda yaş dökerek.
Kolay mı ciğerim seni düşünmek,
İşi gücü düşünmeyi yasaklamak olan,
Şu garip insanların,kahpe Dünyasında,aşkı yaşatmak.
Atomu parçalayacaklarına ,aşkı yaşatmayı düşünselerdi.
Oysa ben düşünüyorum,gündüz gece.
Çiçeği burnunda nur topu gibi aşkımızı.
Nasıl yaşayacak bu süt kokulu bebek.
Nasıl göğüs gerecek,
Bu yasakçı töre ve acımasızlıklara
heba olmadan ?
Keşke Atom bütün kalsaydı,
parçalanmasaydı,
Yeter ki aşıklar kavuşsaydı.
Deldirdiler dağı taşı boşu boşuna,
Verdiler mi Şirin’e Ferhat’a.
Ben vuslarsız bu aşka çare arıyorum ciğerim.
Bulamasam da gündüz gece düşünüyorum .
Düşünüyorsam varım,
En azından düşünerek çare ararım
Vuslatı olmasa da bu aşkın.