Vuslatına Can Kurban Şiiri - Nurullah Muslu

Selam sana gül goncası,
Gülün hası, Nur parçası..!
Seni tanımak bir lütuftur bilirim..!
Seni huri seni melek görürüm..!
Dostluğuna ben ömrümü veririm..!
Her anımda seninleyim,
Goncalıyım güllüyüm..!
İşte ben böyle bir,
Okyanus gönüllüyüm..!
Ey gonca, Ey gül, Ey gonca gül..!
Hüzünlenme ağlama sen daima gül..!
Nurullah mutluluk deryasıdır,
Bunu böyle bil..!
Nuru ilahi örtsün bütün dertlerini..!
Arındırsın elemlerden,
Goncam senin her yerini..!
Fatma anam cennetinden, kutlasın böyle gelini..!
Mutluluklar sarsın bizi, uzat bana gül elini..!
Eyyy melek.!
Seni seviyorum ver artık gonca gülümü..!
Sen Süreye yıldızısın,
Gökyüzünde yıldır, yıldır parlayan..!
Sen Meleklerin kızısın,
Özü pırlanta, yakut, zümrüt olan..!
Seni sevmek bana çok haz veriyor..!
Ne olur naz yapma, buz dağlarım eriyor..!
Şu divane deli gönlüm, her an seni bekliyor..!
Gözüm yollarında kaldı..!
Yetiş ki kalbim tekliyor..!
Gülüm böyle ilanı aşk olurmu bilemem..! ..?
Asi ruhuma ve kalbime söz geçiremem..!
Ama bir şeyden çok eminim..!
Aşkını kalbimden asla ve asal silemem..!
Bütün âlemler duysun ki
Sensiz artık ben gülemem..!
Çünkü; senin varlığın bana gösterildi..!
İşte sana nur parçası, budur beklediğin dendi..!
Güle benzeyen gül cemalin,
Her zerren bana verildi..!
Rüyalarım gerçekleşti,
Seni gördüm ya gam değil artık..!
Çünkü sen karanlık gecelerime doğan..!
Karanlıklarımı boğan..!
Güneşimsin, dolunayım, yıldızımsın parlayan..!
Sen rüyalarımın kadınısın, ayan beyan..!
Vuslat için her zaman ve her an..!
Aşkın oduna gönülden yan..!
Vuslatına bu can kurban..!
Seviyorum goncam..!