Renkleri şaşırttıran mızıkçı çiçekler,
Ve elinde bir demetle,
Uzansa tutacak gibi yakın,
Bir gönül ürpentisi ve bekleyişi,
Tek vuslatı bir idi çiçeğin,
Yağmurun dinmesi ve güneşin alevi,
Gün geldi, bahar hayatın pençesinde soldu,
Yine bahçe rengarenk,
Çiçekler demetti yine, güneş aynı güneş,
Sevmek, yine yolunu bekleyecek,
Lakin, elleri yoktu çiçek derleyecek...
09.10.2016
Ayşe Dilek DedeoğluKayıt Tarihi : 9.10.2016 14:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Dilek Dedeoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/09/vuslatin-vakti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!