Vuslatın Sırrını Sordum Bilgeye

Vuslatın sırrını sordum bilgeye
Dedi ki kalplerde, bir şuâ gerek.
Derinden of çektim, kendi kendime
Anladım ihlâslı bir duâ gerek.

Sesimi sonsuza sağdı bir ışık
Dervişân gibiydim, sanki bir âşık
Hislerim gönlüme olmuş sarmaşık
Anladım ihlâslı bir duâ gerek.

Gökteki cemreler, inmiş gibiydi
Hicrânım bir ânda, dinmiş gibiydi
Rûhuma sevdâlar, sinmiş gibiydi
Anladım ihlâslı bir duâ gerek.

Vuslata yolculuk, bitmez bir umûd
Öyle bir sevdâ ki sonsuz bir hudûd
Dilekler huşûyla, bulurken vücûd
Anladım ihlâslı bir duâ gerek.

Zamânın perdesi, açılır birden
Muhabbet neş’vesi, saçılır birden
Son bulur hicrânım, her tür tehirden
Anladım ihlâslı bir duâ gerek.