Vuslatın Önsüzü Son Sözcük Sen

ruh kıyımı kıyamlarına aşındıran beli özlerin var
kuşkusuz kuşların özüme taşıdığı sevi sözlerin var

kendi mecrasına küsmüş yıldızların gündüzcü tözleri var
bu yüzden seni kendimden önceki sende aramaktayım
bana içirdiğin tutku iksirinden kozmik algılar yaşamaktayım
bir ben var seni tanıyan
bir ben var seni tanıtamayan, arayan
bir ben işte bin ben’i taşıyor sana

ateşle ölümün kıyıcılığında kayyumlar t’aranır aynanda
bir sırra sığınan şıklığın sözsüz kalışındayım
kalakalmışım bakışlarından aşka çizilen tuvalde
bir ben var sana benzer
bir ben var sensiz hiç bana benzemez

sessizliğin şeffaf sensizliğinde ilikledim geceleri
ayın tüm hallerinde seni sayıkladım
ay ve şem bitti
gündüzler isli kaldı içimde
yaşamak son peronlarında bıraktı son sözlerini
beklemek son bakışında sakladı ilk sözlerini
bütün gelemeyenlerin adılıyım adsız aşklar viranesinde

mecnun çöpçü, ben aşk çöpünde besleyen maşuk
artık sevdalar miktarınca yaşıyoruz ,yaşamak utanmasın

mahpushaneye dönmesin diye varsıl yüreğim
susuyorum dizelerimde
dizinin dibinde değilim diye kızma imgelere
kadınla şiir aynı anlamda tümler duyguları
umudun aşk takviminden koparma beni
pusularım yattı uğruna, öldürme uğur böceklerini