Vuslatın Eşiğinde

Bilir misin sevgilim, yüreğimdeki korları?
Her nefeste büyüyen o derin çağrıları,
Sessiz feryatlar içinde seni anarım,
Gözlerin söndürsün içimdeki yangınları.

Ah, içimdekilerin dili olsa sevgilim,
Her biri seni, her biri beni anlatır zamana.
İşte o zamana inat olsak biz, bir masal gibi,
Ve o masal, sadece seninle gerçek olsa.

Hasretin yükü ağır, gönlümde izleri,
Sensiz geçen her saniye bana bir sızı.
Gel, bitsin bu özlemin sabırsız bekleyişi,
Vuslatın eşiğinde, bin ömre bedel bir anı.

Ben sana hasret, sen bana vuslat,
Yüreğimde yerin, sevgilim, bir saltanat.
Gel, ellerimi tut, her anı yeniden başlat,
Ve şahikada kurulsun bizim taht!