Vuslatın Dilsiz Öyküsü Şiiri - Kerim Bulat

Terkederken şehri gece,
Yas tutar mı acaba seher?
Rahmet yağınca ince ince,
Gün başka doğarmış meğer.

Çehredeki şu kırışıkları,
Sürsek günün yarasına,
Ve sabahın ilk ışıkları,
İyi gelir mi yüz karasına.?

Şahit olur güne can'lar..
Doğar iken şafaklarda..
Birbirine yabancı insanlar,
Dolaşır durur sokaklarda.

Övgüler neyi simgeler,
Muhabbette kusur varsa.
Şefkâti kimler gölgeler,
Gönüllerde nöbete dursa..

Hüznümü dizsem bağlara,
Geçer mi kalbimin küsü ?
Biter mi yazmakla dağlara,
Vuslatın dilsiz öyküsü..?