Vuslatın büyüsü Şiiri - Celal Şahbaz

Güneş nerden doğardı, hatırlar mısın?
Unutmuşuz ömrüm…
Kaç vakittir farklı döner, kainat…
Farkında mısın?
Asumanı keşifteyiz yeniden.
Tenimizde şems sıcaklığı,
Yıldızların raksına, tanığız…
Gün ayrı, geceler ayrı hazda,
Buluşuruz…
Minnet merasimlerinde
Gül tende yürekler,
Sebebi vuslat,
Aşk ile niyazda

Bir mavinin derinliğinde,
Salkım saçak,
Bir miktar hüzün, biraz sevinç,
Kırık bir mutluluk,
Hali hazırda işte aşk…
Sevdik biz gözlerimizle ten temassız
Haykırdık…
Ne güzel,
Kaktüslere rağmen aşk…
Henüz ayrılmadan ellerimiz…
Diz dize hasret besledik…
Ten kokusu buram buram,
Ter kokusuna karışır..
Biz hiç doymadık,
Doymak istemedik,
Vuslatın büyüsüne…

_________yorgunkalem...