Vuslatım Şiiri - Latife Yalnız

Ne çok yalnızım
Ne çok aldatılmışım
Ne çok seviyorum diyip kandırılmışım
Acaba cokmu haketmişim
Hayretler icindeyim

Güvenilmez insanlar
Hayatımın heranında dolular
Tanışırken insan gercek yüzünü gostermezmi
Vay anasını
Vuruldum ben
Kan geliyor bedenimden
Ama bilmem neremden
Canım acıyor hemde nasil bir bilsen

Galiba bu acı encokta
Senin açıtığın yaradan
Farkimdamiki açtığı yaranın
Kapanmıyor izleri
Canım çok acıyor
Her kanayışında
Oluk oluk akıyor hüznüm
Görülmesede bilinmesede

Yaraladin beni bıraktın gittin
Yaşayan ölü ettin
Üzerime güller diktin
Ben umutla seni beklerken
Sen beni benden ettin
Tatlı canımdan bıktım
Geriye dönüp bakmadın
Nasılsın diye sormadın

Halim hatırım hiç sormadın
Yaktın canimi
Açtın yaranı
Bıraktın izini
Hasret ettin yüzünü
Güneşi bekleyen çiçek gibi
Yollarını bekledim
Adını vuslat koydum
Soyadını özlem

Benim vuslatım ahirete kaldı
Özlemim yarına
Ben ölsemde haberin olmayacak
Sen ölsen Allah korusun
Ben duyup koşacak
Mezarına kapanıp günlerce ağlayacak