Vuslatı bu hayatın hüzün çökmüş yapraklarına…
Yürek üstü doluluğun bendeki ötesizliğindi…
Karanlıklar olur, ışıklar yanar…
Düğünler olur davullar çalar…
Ölümler olur salalar okunur…
Yollar olur üstünde tabanlar eskir…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'Sadece bir gerçek vardı…
Hiçbir gözyaşı gözlere geri dönemez…
Ve
düştükleri zeminde yıldız parıltıları gibi kayar gider…
Ve
derin bir iz bırakır sahibinde… '...................gözlerimden akan bu aşk suyu geri dönmez elbet,ciğerime akar ılık ılık ve orada can verirler.........
CAN CANANSIZ CANAN CANSIZ ÇÖKMEZ Mİ ELBETTE ÇÖKER. SAYGIM VE TEBRİKLERİM SONSUZ ÜSTADIM.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta