Vuslatçe Şiiri - Muhammed Ata Güney

Nerelisin diye sordular
Gönlümceli – efenim .

Kapadım ağzımı yumdum , gözümü
Derin bir soluk burnumdan
Ağaçların hamurundan , kahve kokundan
Derin bir içle annemden soludum seni .

En nihayetinde haşarı şaç- uçların .
Beklemek köşede duracaktı
Gül gibi açılıp kan - dökecektik .
Taranacaktı ellerim .

Tan saçan gamzlerinde
- uyanacaktı sabahlar .
Seni kaybetmek.Seni
Ekmek korkusu kadar - aç bırakıyordu .

Kafamı pencereye dayıyorum
Hiçte transpran değil hasret
Tahminen ne zaman gelirsin
Anadan doğma yaşalrım sıcak
-ruhum soğuk alıyor .

Bir hasret kokun var
Kilometrelerce yakin
Tütün hep zulamda – hali dünya
İki vuslat birden taşınmaz .

Dem hasret.
Dakik dakik çentik.
Hasret ağır
Yüreğimin beli tutuldu

Ölsem unutmam.
Canım cehennemi yaksa da
Çok katlı unutmalarım
- bir ayağım semada