Vuslata Sitem Şiiri - Bekir Alim

VUSLATA SİTEM

Nice cevri cefaya boyun eğdi bu beden
Günlerce sayıp durdum her saat her dakkayı
Bir hayırsız yüzünden bağrımda yanıp tüten
Soframda zehir oldu ekmeğim soğan katık
Beklemekten usandım doldum taşıyom artık

Asumana benzerdi gözlerinin al rengi
Mevla’m övmüş yaratmış olmazdı başka dengi
Neden böyle söküldü şu kalbimin frengi
Şimdi bana bakarken kaşları çatık çatık
Beklemekten usandım doldum taşıyom artık

Gönlümdeki husumet açıldı perde perde
Bir zamanlar arayıp soran yâr şimdi nerde
Ne haldeyim nasılım bak halimi gel görde
Yüzlerden maske düştü insü cinsü yaratık
Beklemekten usandım doldum taşıyom artık

Ahsen-i takvim özü bulunmazdı bir eşi
Mehtapsız şu gecemim asumanı güneşi
Bağrımda yanar iken vuslatın kor ateşi
Söndüler birer birer ondan hayır yok artık
Beklemekten usandım doldum taşıyom artık

Sahip çıkıp dursaydın yıkılmazdı bu kale
Kimine gardaş deyip kimine sundun lale
Sanma sebebi benim sen düşürdün bu hale
Dönüp bak bir maziye bir nehirde akardık
Beklemekten usandım doldum taşıyom artık

Neden güneş doğmuyor neden vuslatsız gecem
Titriyor kalem kâğıt isim yazmıyor hecem
Sen bilme Allah bilir bende saklı bilmecem
Bu büyük aşkın burada takvimini kopardık
Beklemekten usandım doldum taşıyom artık

Sitemkâr Âlim’im der aşk elinde bizarım
Sevdiğime geçmiyor zerre sözüm nazarım
Kaybolmaya yüz tutar bir gün gönül pazarım
Dost olur mu dostunun hal hatırın sormadık
Beklemekten usandım doldum taşıyom artık

Ahsen-i Takvim:En doğru en güzel yaratılış
Bizar:Bezginlik