Vuslata Özlem Şiiri - Faruk Anaran

VUSLATA ÖZLEM

Bu akşam seni düşündüm
Senin gibilerini düşündüm Süreyya
Hani insan ağlamaklı gibi olur ya
Hani damarlardan kan çekilir
Bir kuytu karanlığa sürüklenir ya insan
Evet ben o anı yaşadım Süreyya.

Bu gece sen vardın düşümde
Düşüncem kelepçelenmiş diyordun bana
Ve gözlerinde yaşlar süzülüyordu
Anlamını bilmediğim bir şeyler söylüyordun
Yeni bir hayat diyordun
İnsanların hor görülmediği bir hayat diyordun
Ve birini bekliyormuşcasına
Hep gökyüzüne bakıyordun.

Sabah ezanıyla irkildiğim an
İçimde bir burukluk hiseder gibiydim
Ben, ben değildim artık Süreyya
Anladım ki hayatı yeni anlamışım
Evet yeni anlamıştım
İçinde yaşadığım hayatı
Mazlumları yeni anlamıştım.
Hakları yenilipte ezilenleri
Senin gibi üzülenleri
Gözlerinden yaş sözülenleri
Yeni anlamıştım Süreyya

Olur ya bir gün karanlık çökerse üzerimize
Yaşam kontörlerimizi bitirirsek o an
Ve vedalaşırsak bu fani dünyadan
Ağladığım gecenin hatırı için affet beni.