Vuslata Eremeden Şiiri - Rüstem Şahin

Penceremin camına bir bir vuran damlalar
Camlarımı değilde, ciğerimi yaralar
Unuttum yârim sensiz böyle geçti kaç bahar
Bu hasretlik sancısı hâlâ içimi yakar.

Sararmış bak yapraklar artık hazan mevsimi
Rüzgârlara bırakmış hepsi bir bir kendini
Senden ayrı düşeli unuttum ben kendimi
Vuslata eremeden bitirdim bu ömrümü.

İçimde ukde kaldı hayaller ve umutlar
Vakit çok geç sevdiğim üzülmek neye yarar
Senden ayrı birtanem gönlümü hüzün sarar
Vuslata eremeden yarım kaldı arzular.

Sararmış yaprak gibi işte düştüm dalımdan
Sebebim oldun zalim ölüyorum kahrımdan
Ey! vefasız sevdiğim tutmayasın salımdan
Vuslata eremeden göçüyorum dünyadan.

Çile ile kederle harcadım bu ömrümü
Halden bilmez sevdiğim kırdın garip gönlümü
Sevda ile aşk ile sende açtım gözümü
Vuslata eremeden sende yumdum gözümü.

Bu bir sitem değilde, bir vedadır aslında
Ey vefasız sevgili hep sen varsin aklımda
Ben unuttum desemde sızlarsın sol yanımda
Vuslata eremeden elveda artık sana
RÜSTEM ŞAHIN 29 EK 2020 IST.