Vuslata Dair Şiiri - Pınar Ulupınar

Yaşamayan bilmez ölümün ne denli hasret koktuğunu..
Öyle bir kokudur ki istemezsin ama iliklerine kadar çekersin.
Öyle bir hasrettir ki mıh gibi aklında, kişilik gibi karakterinde,
Bir ton gibi omuzlarında, bir ömür gibi yüreğindedir...

Bilmezler sensiz gülüşlerimin yaralarını...
Bilmezler sensiz yüreğimin daima kanadığını...
Bilmezler acını, inadına acıtırlar, inadına akıtırlar gözyaşlarını...

Sen gittiğinden beri herkeste bir gitme telaşı...
Kimi sevsem uzaklara gidiyor..
Kime dokunsam hayal olup koyboluyor hayatımdan
Sanki hiç yaşamıyorum.

Bilmezler sensiz yarım kaldığımı...
Bilmezler sensiz üşüdüğümü...
Bilmezler büyük sevdiğimi, inadına sevmezler, inadına terkederler...

Yaşamaksa bu
Ve doğup ölmekse kural, eyvallah.
Gün geçer, vuslat yaklaşır evelallah...

Yokluk nedir bilmezler..
Yalnızlık nedir bilmezler..
Sensizlik ne demektir, nelere göğüs gerip nelere boyun eğmektir..
Bilmezler BABA bilmezler...