Vuslata Beş Kala

Güzergâhı belli değil ömrümün
Savuruyor kader nereye olsa
Doğuştan takmışlar
Hüzün muskasını boynuma

Aklımı çelmeye çalışıyor göçebe duygular
Hüznün beşiğinde uyuttuğum yarınların
Sır perdesi açılıyor ardın sıra

Gönül telime hazan vurmuş
Tüm mevsimler son bahar
Saatler vuslata beş kala durmuş
Keşkelerin ardında saklanır umutlar
Yağmur yüreklere yağarken
Isıtmasa da, güneş doğar.

...türkmenkızı...