Kimi dayı dedi,
Kimi emmi
Anlattı sevdayı,
Döktü derdini çarşaf çarşaf
Kimi seslendi,
Kimi yazdı beyaz kağıda
Duyan duydu,
Duymayan roman yazdırdı
Kimi mavi ile dile getirdi,
Kimi güle döktü içini,
Kimi adam gibi sevdi,
Kimi asileşti,
Kimi tene,
Kimi cana yandı,
Kiminin diyecek kimsesi yoktu,
Utandı söylemeye,
Yüreğinden bile gizledi.
Ve aşk hüzünle beslendi,
Ayrılıkla yandı,
Rabbine el açıp,
Vuslata duacıydı,
Evet, artık kavuşmak çok yabancıydı....
Sabri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 28.1.2013 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!