Vuslat Zamanı Şiiri - Kemal Doğanay

Bir ebcet hesabıyla kapattım bu defteri
Herkes gelsin buraya, burası mahşer yeri

Kıldan incedir köprü kılıçtan keskin derler
Zalimler Savaşında fakirler kurşun yerler

Sen sahipsiz değilsin başını kaldır da bak
Yolun karanlık sanma doğacak elbet şafak

Mevlam isterse eğer yüce dağlar aşırır
Ruhsatın verilmezse düz yollarda şaşırır

Gözyaşın sele döner nehirler gibi çağlar
Başkaldırır karşında eğilmez alçak dağlar

Kuru otlar yeşermez dalda çiçekler açmaz
Ölümü gelen köpek! Avcı önünden kaçmaz

Rabbim isterse eğer güneş erkenden doğar
Gökler açılır birden yerlere rahmet yağar

Dualar birleşince hüzün ortadan kalkar
Ümitler yeşerince toprağa şerbet akar

Vuslat Zamanı gelir eğilir bütün başlar
Sevince döner birden gözünden akan yaşlar