Vuslat Vakti Şiiri - Yurdagül Özay

Yarını bol bir sevdadır yüreğimde filizlenen
Yeni bir anlam katacak senli ömrüme
Öylesine sıcak, öylesine tutkulu
Öylesine içten

Bulamamak yok aradığımda kendimi
Hayat denen sınavda
İnancın destanıyla yazıldı bu sevda
Gözlerimde gül mevsimleri
Bir kelebek uçuşu bakışlarımda

Biliyorum
Sen varsın gerçeğin doymazlığında
Özlemlerin berraklığında sen
Sensin hakikatin aynasında
Ve hep sensin
Aşkın tutsaklığında

Bana sunduğun ömürdür
En değerli armağan
Yaşamak
Uğrunda ölüp ölüp dirilmektir
Ve… Çekebilmektir…
Bilirsin
Gözlerim tetikte
Bildiğim…
Vuslat vakti ne vakittir sevdiğim

Bütün geceler sana ulandı
Sana kuruldu bütün saatler
Her mısrada şekillenen
Kuşun kanadında yol yol
Büyür mutluluğun elleri özlemlerin gizinde
En güzel söz en güzel hece
Büyür sevginin anlamında

Buyruk senin
Zamanın sonsuzluğunda kal de bana
Tutkuları dizdim
Mutluluklar biriktiriyorum adına
Nice söylenmemiş sözler var daha
Nice el değmemiş günler var
Ömrümü baştan alayım
Sevdayı bulduğum yerden başlatayım
Sonsuza uzanmak için
Boynum kıldan incedir
Bu sevda şehrinde
Erircesine
Öl de öleyim
Vuslat vakti ne vakittir sevdiğim

Biliyorum ben bana yasaklıyım
Senin olmadığın noktada
Bilirim ki
Can damarımı keser kelimeler
Senden gayrısı yalan
Ölüm yalan, dirim yalan
Senin varlığınla vardır bundan sonra var olan
Veryansın ediyor bak yüreğim
Varlığım aslına kavuşmak
Gönül eşiyle buluşmak
Can kafesinden sıyrılıp sıvışmak
İstiyor
Vuslat vakti ne vakittir sevdiğim