Çok uzakta, çok-çok uzakta…
Bir yar var.
Gönül pınarı, şırıl-şırıl akar!
Volkan gibi kaynar.
Akıl fikir mengenede,
Kaş-göz ferinde;
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
harika..
kutluyorum.
namık cem
Bir adım ötede olsa ırak oluyor işte..
Ama çok ötelerden bile böylesi duyumsanıyorsa!
Şırıl şırıl aktığı ,volkan gibi kaynadığı,yare figan yaktığı,lütfa ermek için kanadığı,elvan elvan çağladığı....algılanıyorsa...
Bu sevi,bu sevmeler,bu özlemler sıradan olamaz.
Güzeldi;çok güzeldi.
Serbestte derin soluğun ikilemelerle bindirilmesi şiire başka bir letafet vermiş.
Özen/emeği kutluyorum.
Sayfasında kalmaktan kıvanç duyduğum Dost KAYA'ya sevgi ve selamlarımı gönderiyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta